donderdag 28 oktober 2010

Aaaarrrrrrgh

Vanmorgen was ik halverwege een blog mét foto´s. Ik was net bezig nog een paar foto´s te uploaden. Valt de stroom uit! Gelukkig staat wat ik had geschreven nog in mijn concepten, maar aangezien ik nu geen camera bij me heb kan ik het verslag met foto´s nu niet afmaken.

Dus mensen........................... Later meer!

woensdag 27 oktober 2010

De reis gaat verder.................

De tijd vliegt hier, er is echt geen tijd om ons te vervelen.
Na de condors hebben we nog 1 nacht in Arequipa geslapen en daarna zijn we naar Chili vertrokken.  Bij de grens moet alle bagage door een scanapparaat. We krijgen weer een stempel dat we Peru uit zijn en een stempel dat we Chili inkomen.
Arica ligt aan de kust en is een leuk plaatsje. Het valt gelijk op dat hier rijkere mensen wonen en alles doet wat meer westers aan.
De mensen zijn ook galanter wat betreft het oversteken: We zijn helemaal van slag als de automobilisten stoppen als wij over willen steken!! Zijn we niet gewend.
Arica heeft een leuk vissershaventje met pelicanen, meeuwen, reigers en zeeleeuwen. Een mooi spektakel.

 Met Freddy en Pegie:

We zijn 1 nacht in Arica gebleven en vertrokken de dag daarna al met de nachtbus naar San Pedro de Atacama. Ik kan jullie verzekeren: De nachtbussen worden er niet beter van ;-) en bovendien hebben we uitzicht op 2 controles: Een paspoortcontrole na 1,5 uur en een bagagecontrole na ongeveer 5 uur (ja ja, midden in de nacht!) Ze houden hier wel van controles.
Maar we hebben geluk: De steward in de bus noteert alle namen en paspoortnummers (aan alle andere passagiers vraagt hij ook de telefoonnummers: vreemd of niet???) en neemt de paspoorten mee naar de controle, dus we hoeven er niet uit.
Midden in de nacht stopt de bus bij een of ander raar geval met allerlei lange banken en ik begin het ergste te vermoeden als de bagageklep geopend wordt. Maar nee, de klep gaat weer dicht en de bus gaat weer rijden!

Uiteindelijk arriveren we in San Pedro de Atacama. Een oase in de woestijn. De wegen zijn er onverhard en er is geen hoogbouw. Maar het is echt een plaatsje met sfeer.
In de middag hebben we een tour naar de maanvallei. Heel bijzonder: We lopen door een canyon met zoutwanden (!) Als we stil zijn horen we de zoutkristallen kraken. We beklimmen een hoge zandduin en we zien de bergen prachtig rood verkleuren bij de zonsondergang.

 Yes, I made it to the top of the dune!!

 Wanden van zout: Kun je het je voorstellen?

De volgende dag is het alweer tijd om Bolivia in te gaan. Inmiddels zijn we al 4 dagen in Bolivia en hebben we alweer heel veel prachtige dingen gezien................................
Maar later meer.

Liefs van Judith

woensdag 20 oktober 2010

Condors

Vanmorgen om 5 uur opgestaan om de condors te spotten. De gids had verteld dat het niet het beste seizoen is en bovendien was het bewolkt. Maar toen tegen 9 uur de zon doorbrak begon er samen met de zon ook wat hoop te gloren.
Uiteindelijk zagen we er 3 in de verte vliegen. Ik heb er wel één op de foto gekregen. Jammer genoeg dus niet van dichtbij gezien, maar de omgeving van Colca Canyon is zo adembenemend mooi dat dat alleen al genieten was.
Hierbij ook nog een paar fotootjes:

Bij het klooster van Arequipa:

 Zoek de verschillen tussen de 2 flesjes cola. en dan bedoel ik niet de verschillen in het etiket!
 Coca thee tegen de hoogteziekte. Deze was erg lekker. Er zat ook een soort munt in en één of ander kruid:
 Flamingo´s onderweg naar Colca Canyon. We kwamen ook enorme kuddes Alpaca´s en Vicuña´s tegen:
 Een herderin in de bergen:
 Het hoogste punt onderweg naar Colca Canyon. Ik kan jullie zeggen: Dat is erg hoog!
 Schattig kindje:
 Bij Cruz del Condor om birdies te spotten:
 Zien jullie de kolibrie?

Groetjes van mij!

maandag 18 oktober 2010

Dan ook nog een verslagje

Volgens mij was ik in Nasca gebleven.
We hadden een mooi hotel met zwembad: Heerlijk.
Eergisteren zijn we met een vliegtuigje de lucht in geweest om de Nasca lijnen te bekijken. Deze lijnen zijn lang geleden gemaakt en alleen te zien vanuit de lucht. Ze weten nog steeds niet waarom ze gemaakt zijn en hoe ze gemaakt zijn. Op deze blog staat een link naar een wikipedia pagina voor degenen die het leuk vinden om er iets meer over te lezen.

Er zijn verschillende figuren te zien: Walvis, aap, kolibri enz.
Het was eerst erg lastig om het te zien, je moet echt even leren kijken.
Maar het uitzicht was zowiezo supermooi en de moeite waard. Het was een klein vliegtuigje dus sommigen maakten zich er al druk om dat ze misselijk zouden worden. Maar gelukkig niet gebeurd!!

Na Nasca kwam dus die beruchte nachtbus met race onderbreking en vandaag hebben we een rustig dagje Arequipa gehad. Dat was wel goed want het zijn drukke dagen geweest met veel heen en weer gereis.
We zijn met z´n drieën (Esther, Pegie en ik) naar het Santa Catalina klooster geweest. Echt heel mooi, een stadje op zich. De cellen vonden wij echter nog wel groot en we lazen dat de nonnen vroeger met zilver bestek van porceleinen borden aten: Hoezo soberheid in het klooster?

Morgenochtend vertrekken we naar Colca Canyon, één van de diepste kloven ter wereld. Om er te komen gaan we een pas trotseren van 4.800 meter hoogte, dus veel water meenemen.
We overnachten daar één nachtje in een dorpje met warmwaterbronnen in de buurt. Freddy weet inmiddels dat wij daar ook wel van houden, dus als er ergens één is, dan vermeldt hij dat wel.
Overmorgen gaan we dan om 5 uur vertrekken om naar een punt te gaan waar de condors te zien zijn. Dat moet heel speciaals zijn!

Dus het verslag zal nog volgen!

Het straatbeeld

Na de ervaringen in de bussen leek het me leuk om een verhaal te schrijven over het straatbeeld in Ecuador en Peru:

De taxi´s in Ecuador waren een stuk beter dan die in Peru. Hier rijden er echt barrels rond en het is een uitzondering als je in een taxi zit zonder sterren in de voorruit. En dan geen klein sterretje, nee het zijn scheuren van boven tot beneden.
Vanaf de busstations gaan we altijd met 3 taxi´s naar de hotels en kon alle bagage in Ecuador nog achterin de taxi, in Peru moet er meestal het één en ander op het dak. En als je geluk hebt wordt de tas goed vastgebonden. Hoewel, dat gebeurt eigenlijk wel altijd en dat is maar goed ook, want ze kunnen hier rijden als gekken. Liever een klein gaatje benutten dan 2 seconden langer wachten.

Waarvoor toeter je in Nederland? Om aan te geven dat er gevaar dreigt.
Waarvoor toetert een Ecuadoriaan of een Peruaan?
1. Als er überhaupt iemand op de stoep loopt (misschien heeft diegene wel een taxi nodig)
2. Als je een zijstraat tegenkomt (om te laten weten dat er iemand aan komt)
3. Als de chauffeur er zin in heeft (hij moet toch iets te doen hebben)
4. Om de toeristen doof te maken (is ook een leuk tijdverdrijf)
5. Om te verhullen in wat voor barrel ze rijden (en dat zijn er een heleboel)
6. Om hun ongeduld te laten merken (tja, dat zuiderlijke temperament!)
7. Eigenlijk altijd (en dat laat alle voorgaande redenen buiten beschouwing)

En als je dan bedenkt dat het hier vol rijdt met taxi´s dan kunnen jullie je voorstellen wat voor een kakofonie het hier af en toe is.
De taxi´s hebben wel allemaal verschillende toetertjes. Sommige zijn net zoals bij ons, maar er zitten ook hele grappige toontjes bij.
Wat ook een leuk toontje geeft: De vuilniswagens. Dachten we eerst nog dat de ijscowagen langs kwam, nu weten we beter en kijken we niet meer op als de vuilnisman langskomt.

Oversteken is ook een geval apart. Ik heb Freddy al gevraagd of de regels voor zebra paden hier net zo zijn als bij ons en zo ja, of de chauffeurs dat dan ook leren op les.
Het antwoord was ja. Maar wij betwijfelen dat.

Dus voor degenenen die ooit nog eens naar Ecuador of Peru gaat: Steek NOOIT zomaar over bij een zebrapad want er is NIEMAND die voor je stopt. Alleen stoplichten wordt voor gestopt.
Maar een voordeel is dan wel weer dat er hier veel eenrichtingswegen zijn dus we hoeven dan maar één kant in de gaten te houden en als we al langer vantevoren zien dat we naar de overkant moeten dan nemen we de kans waar als de weg leeg is!

¡Bien viaje!

zondag 17 oktober 2010

Openbaar vervoer in Zuid Amerika

We reizen hier met het openbaar vervoer en dat verschilt op sommige gebieden nogal met dat in Nederland.
Zo zijn ze hier bijvoorbeeld gek op films in de bus draaien. En dan zijn het vooral knok films met het geluid loeihard, in het spaans na gesynchroniseerd en ook nog in het spaans ondertiteld. Jullie snappen: Als je ´s morgens om 9 uur in de bus stapt heb je echt zin in een Jackie Khan film! Maar niet heus.

En als er dan eens geen film is, dan wordt de boel opgevrolijkt met zuid amerikaanse muziek. En nee, dat is niet altijd de muziek die je in Nederland nog wel eens op straat hoort met panfluiten enzo. Nee, het is meer een soort Peruaanse schlagermuziek. JIPPIE. Gonna miss that back in Holland.

Er is nog wel verschil tussen Ecuador en Peru. Peru hebben we wat meer rechtstreekse bussen die niet overal stoppen en die zijn wat rustiger om mee te reizen. Als het geen rechtstreekse is dan kunnen er overal mensen instappen. Er zijn 2 bemanningsleden aan boord: De chauffeur en een soort conducteur. Je stapt dus in de bus en (als je niet vooraf een kaartje hebt gekocht) betaalt als de conducteur langskomt. De conducteur hangt ook bijna heel de rit half buitenboord om zo luid mogelijk de bestemming van de bus te roepen: Hoe meer zielen hoe meer vreugd.

Freddy koopt altijd vantevoren kaartjes waardoor we verzekerd zijn van een zitplaats. Da´s wel fijn op een rit van b.v. 6 uur. Over het algemeen zijn de bussen wel heel goed.

In Peru zijn de veiligheidsmaatregelen heel erg streng. Op de busstations loopt heel veel politie rond (dat was trouwens in Ecuador ook al zo) en aan de bagage wordt een nummertje geniet en je krijgt zelf de andere helft van het nummertje zodat men op het eind zeker weet dat je niet de bagage van een ander meeneemt. Dat geeft wel een veilig gevoel natuurlijk. In Peru is ook je paspoort nodig als je de bus in wilt vanaf een busstation. Zeker voor de langere ritten. Op één station moesten we zelfs een vingerafdruk afgeven.

Bij het instappen wordt je handbagage gecontroleerd met één of ander apparaat dat er langs gehaald wordt.
Bij de nachtbussen werden we ook nog gefilmd, m´n bril moest zelfs af.
Gelukkig zijn de films bij de nachtbussen wat rustiger van aard ;-)

Vandaag zijn we met de nachtbus aangekomen in Arequipa. De bus vertrok om 22.00 uur uit Nasca. Jammer genoeg was deze een stuk minder luxe dan de vorige dus slapen ging niet zo heel erg goed.
Om half 5 stopte de bus en ik dacht nog: Er zullen wel wegwerkzaamheden zijn, die waren we al wel eerder tegengekomen. Maar het duurde maar en duurde maar. De airconditioning doet het ook niet als de motor uitstaat dus het werd al wat warmer ondanks dat de zon nog niet op was.
Maar wat bleek? Er was een ralley aan de gang en die ging precies over de weg waar wij ook overheen moesten. De laatste etappe van Arequipa naar Lima. En we werden eerder stopgezet omdat vlak na dat stuk de weg de Andes weer in zou duiken en we nu langs een recht stuk langs de oceaan stonden. Uiteindelijk mochten we toch de bus uit en na lang wachten kwamen de eerste wagens.
Echt mijn hobby: Naar de autoraces YES. Maar goed, het was wel weer een leuke ervaring. Gelukkig geen ongelukken gebeurd want er was helemaal niets afgezet en iedereen kon gewoon midden op de weg gaan staan, en ik kan je vertellen: Die auto´s gaan niet langzaam.

Uiteindelijk vervolgden we onze weg in colonne weer om een uur of half 9.

En nu zitten we in Arequipa op 2.400 meter. Morgen hebben we hier een volledige dag. Het is hier weer mooi weer. De zon schijnt, dus dat is lekker.

Liefs van mij

vrijdag 15 oktober 2010

Nog wat fotootjes

 Het prachtige park El Cajas bij Cuenca in Ecuador
 Wie wil er een stukje cavia proberen?? Overal verkrijgbaar hier.
 Genoeg vers fruit te krijgen in deze contreien.
 De prachtige schilderingen in de tempel van de maan bij Trujillo in Peru.
 Een prachtige zonsondergang in Huanchaco, Peru. Met op de voorgrond totora´s, rieten bootjes die nog steeds gebruikt worden.
 Uitzicht vanaf ons balkon in Huanchaco. Niet slecht toch?

Dat waren ze voor deze keer.
Later meer..................

Eindelijk weer even tijd

Eindelijk weer even tijd om een uitgebreider verslag te schrijven vanuit een gedeelte van Peru waar het maar een paar dagen per jaar regent (ja ja, dat zijn nog eens gebieden!) en dan is het zelfs alleen maar een beetje motregen.
Gelukkig was ik m.b.v. een kuurtje weer snel op de been en kon ik in Huanchaco genieten van het mooie weer en de zee.
Vandaaruit zijn we met z´n vieren naar de tempel van de zon en de maan geweest. Echt prachtig. Van buiten is het alleen maar zandsteen en ze weten pas sinds een jaar of 20 dat er binnenin prachtige muurbewerkingen zijn. Onverwacht heel erg mooi.
Tussen de middag werden we gedumpt in een soort toeristen restaurant. En hoewel het eten erg lekker was, zag het er uit als een ´vreetschuur´ Maar ja, dat heeft ook wel z´n charme toch??
Cees en Trijntje zijn 2 friezen, dus dat was voor Connie en mij afzien. Maar wij zijn ook erg goed in lik op stuk geven!

De dag erna zijn we naar het koloniale centrum van Trujillo geweest. Trujillo is de 2e grootste stad van Peru en het centrum is prachtig mooi. Het beeld van Simon Bolivar op het plein is echter maar redelijk klein omdat het niet boven de kathedraal uit mocht steken.

Nog even chillen bij het zwembad en daarna namen we de nachtbus naar Lima. Freddy had dit zo geregeld omdat we anders een hele dag kwijt waren met een rit van 10 uur dwars door de woestijn. Een goede zet, want wat ik ook verwacht had: Niet zo´n luxe bus met brede stoelen die je ver naar achteren kon zetten en heeel veel beenruimte. Liever een nachtbus in Peru dan een stoel in het vliegtuig. That´s for sure.

De volgende ochtend gingen we al om 3 uur in de ochtend weg naar Ica dus veel tijd voor Lima hadden we niet. Bovendien heb ik inmiddels een fikse verkoudheid opgelopen en hoest ik me een ongeluk (ja ja, het zit me wat dat betreft wel mee!)

Onderweg naar Ica zijn we naar de Ballestas eilanden geweest, de Galapagos voor de armen. Prachtige vogels: Sternen, pinguins, pelikanen, jan van genten enz. En dat met een lekker zonnetje er bij: SUPER.
Om bij te komen van de vaartocht bezochten we een Pisco farm om het hele proces van het maken van Pisco op de traditionele manier te beleven (Arjen en Franka: Ik zal voor jullie een fles meenemen, lusten jullie vast wel).

En nu zitten we in een leuk hotel in Nasca. Vanmiddag een oude begraafplaats bezocht en morgen de vlucht boven de Nascalijnen: Een hoogtepunt en ik ben erg benieuwd. Het is hier bloedjeheet overdag, maar ´s avonds koelt het gelukkig wel af.

Na Nasca gaan we met de nachtbus naar Arequipa en duiken we de Andes weer in.

Nou, dat was een droog verslagje en nu ga ik lekker een hapje eten!

dinsdag 12 oktober 2010

Dit wil ik jullie niet onthouden............



Pisco sour mer uitzicht op de ondergaande zon in de stille oceaan

zondag 10 oktober 2010

Update

Back in business.
Kuurtjes doen wonderen!!
Nu in Huanchaco (de vorige keer was het geen Huanchaco maar Chiclayo) aan de oceaan in een hotelkamer met uitzicht op de zee!
SUPER. Hier gaan we even 2 dagen chillen en dan worden het drukke dagen.
Eerst met de nachtbus naar Lima, daar komen we 's morgens aan en dan 's nachts om een uur of 4 weer verder. Maar dan gaan we richting Ica voor sandboarden en naar Nazca voor de Nazca lijnen.
Dus weer veel mooie dingen in het vooruitzicht.

Maar eerst............................. zon, zee, strand, zwembad en terrasjes met zonsondergang (vandaag ook al van genoten).
Life couldn't be better.
Adios!

zaterdag 9 oktober 2010

Reacties

Ik begreep dat het bij velen niet lukt om een reactie te plaatsen. Dit kwam (denk ik) door een verkeerde instelling. Ik heb deze nu veranderd. Als je "anoniem" aanklikt dat kun je nu wel reageren.

Leuk!
Ik ben benieuwd!!

Tja..........

Daar lig ik dan toch ziek in bed met een maag- darm infectie. Het ging vannacht toch weer mis, maar ik heb inmiddels een kuurtje gekregen dus met 2 dagen moet het al een heel eind verbeterd zijn. Soms kun je het beter goed aanpakken. Tenslotte is er hier geen tijd om rustig uit te zieken want morgen gaan we al weer verder. Wel een paar dagen bij het strand, dus dat is wel lekker.

Jullie horen wel weer.....................

vrijdag 8 oktober 2010

No more squeezed brains - volume 2

Gelukkig gaat het weer helemaal goed met me!
Vandaag reizen we verder naar Huanchaco.
Het verschil met Ecuador is echt heel erg groot. In dit gedeelte van Peru is het erg droog en vandaag zullen we een woestijn doorgaan.

Het verschil in hoogte in de Andes was goed te merken aan halfvolle waterflesjes: Je vertrekt bovenaan met een perfect gevormd flesje en als je wat lager bent is het helemaal ingedeukt. Dan kun je je indenken dat je hersenen ook zulke symptomen gaan veroorzaken.
Maar gelukkig heeft bijna niemand veel last van de hoogte gehad tot nu toe.
Ecuador was een goede opwarmer voor de hoogte straks in Bolivia (daar slapen we soms op 4000 meter hoogte).
Bovendien is Ecuador echt een fantastisch mooi land met prachtige natuur.

En met.................. condors (dat wil zeggen: Volgens Pegie en mij, maar de rest twijfelt aan onze condor kennis................. terecht). Ook onze vermeende vulkaanuitbarstingen worden in twijfel getrokken.
Jullie merken: Een goedgelovige groep! Dat komt goed uit want in onze hotelkamer hangt een prachtig devoot schilderij en Maria is alom vertegenwoordigt.

Later meer...........

Liefs van Judith

donderdag 7 oktober 2010

No more squeezed brains (voorlopig dan)

Vandaag zijn we in Peru aangekomen. We zijn weg uit de Andes en het landschap is erg plat.
Ons laatste hotel in Ecuador was echt SUPER. Jammer genoeg kon ik door maag en darm zwakte niet mee paardrijden. Inmiddels gaat het weer wat beter!

Nu gaan we eten, dus later meer...........................................................

zondag 3 oktober 2010

Alles rustig hier

Hello,
Bij jullie zullen er wel rare dingen over de situatie in Ecuador in de kranten en op het nieuws zijn. Ik kan jullie verzekeren dat de rust is wedergekeerd en wij er zelf eigenlijk erg weinig van gemerkt hebben. De militairen hebben alles voor een weekje overgenomen en er loopt veel politie e.d. op straat. Dus met de veiligheid zit het wel goed.
Dat er meer op straat loopt is eigenlijk het enige dat merkbaar is. Er was hier wel veel op tv te zien (in de hotellobby´s).

Dus geen zorgen.

We zijn na Riobamba verder gereisd naar Cuenca, de 3e grote stad van Ecuador. Maar dat is niet zo te merken. Cuenca heeft een mooi oud koloniaal centrum dat rust uitstraalt.
Gisteren hebben we een prachtige wandeltocht gemaakt door een nationaal park. We hebben gewandeld op gemiddeld 4.000 meter hoogte, maar daar had gelukkig niemand last van.

Vandaag zijn we naar een paar leuke plaatsjes geweest. Niet heel bijzonder, maar wel leuk.

Het weer is super! Het is regentijd, dus aan het eind van de middag of ´s avonds wil er wel een buitje vallen, maar dat duurt nooit lang. En de ochtenden zijn erg mooi en zonnig (wel eens wat wolken, maar dat is ook wel eens lekker) dus we hebben al een kleurtje gekregen.

Helaas heb ik ook wat rode vlekjes op mijn benen waarvan sommige jeuken. Blijkbaar is het besmettelijk want bij Esther is de jeuk net over (gelukkig voor haar!) ;-)

Morgen trekken we verder naar Vilcabamba (een hotel met zwembad, kijken we erg naar uit!).
We blijven daar 3 nachten en daarna gaan we al naar Peru. De tijd gaat ERG snel!

Lieve groetjes van Judith